ذکر سینه زنی شهادت امام صادق علیه السلام
تــجــلّــی حــق، آبــروی ولایــی وَ روشـنـگــرِ دیــدۀ مــاسِــوایــی سـلام خـدا بـر تـو یـا حـجـت الله که تو صـادقِ آلِ خـیـرُ الـوَرایـی گـل فــاطـمـه صــادقِ آل طـاهــا (۲) چه گویم ز شأن و مقام و کلامت فــراتـر بُـوَد از کـلامــم مـقـامـت تو سر منشاء خیر و کوهِ صبوری تو دریای عـلم و عـطا و کـرامت گـل فــاطـمـه صــادقِ آل طـاهــا هـمـیـشـه مـحـبّ شــمـا بـودم آقـا وَ دل بـر ولای شـمـا بـسـتـم آقــا ز لطف تو ممنونم ای شمسِ مذهب که من جعـفـری بوده و هـستم آقا گـل فــاطـمـه صــادقِ آل طـاهــا چه ظلم و ستم ها که بر تو روا شد فلک غرق ماتم از آن ماجـرا شد دویـدی پـی مـرکـبـی سر بـرهـنه دو عـالـم ز داغ تو دارُالـبـکـا شد گـل فــاطـمـه صــادقِ آل طـاهــا اگر چه دلت بوده محنت کـشـیـده ز بـار بـلا قـامـتـت شـد خــمـیـده ولی شکـرُ للّه که دیگـر نـگـشـتـه لـبِ تـشنـه سـر از تـنِ تـو بـریـده حسین یا حسین یا حسین یبن زهرا حـسینِ شـمـا بـیـن مـقـتـل فـدا شد سـرش با لبِ تشنه از تن جـدا شد تنش بی کفن مانده بر خاک گودال و آخـر سـرش قـاریِ نـیـزه ها شد حسین یا حسین یا حسین یابن زهرا |